Verborgen talenten

We vierden gisteren de verjaardag van 2 Gambieters. Meindert werd 13 en tracteerde op chips. Fabio, die door afwezig te zijn vruchteloos probeerde onder de radar te blijven, feliciteren we hierbij hartelijk met zijn 17e verjaardag !

“Geen cadeau’s !” had de voorzitter echter aangekondigd, en hij ging er nog eens goed voor zitten in zijn partij met zijn 13-jarige pupil. Hoewel de voorzitter bij het afbreken mogelijks op een licht overwicht (!) kan bogen, zal de partij pas volgende week zijn beslag krijgen.

Koen steekt in een uitstekende vorm en sloopte Herman’s Stonewall met gemak. Hier en daar beginnen de B-titelkansen van Koen bij de bookmakers te stijgen.

In de C-finale was er maar één niet-uitgesteld duel maar wat voor één : Valère – Fred (vroeger nog al eens occasioneel door het leven gaand als de eenheid “Freval”). Valère had zich diep voorbereid met door goed te kijken naar de partij Geert – R-J van vorige week. Geert had toen getoond hoe het London-systeem niet moet worden gespeeld. Fred was helemaal verrast en ging snel ten onder.

De overige actie op de Duivenzolder kwam van de A-reeks. Dat is in het verleden al eens anders geweest. Vijf nagelbijters van partijen konden de concurrentie met die van Wijk aan Zee gerust aan.

Kris leek eerst goed op weg om zijn eerste winst van dit KK te scoren tegen Robijn, met een kwal voor bij uitstekende stelling. Helaas, hij had hetzelfde voor als Robijn tegen Frederic afgelopen week ; hij kon het niet afmaken en ging tenonder aan het onvermijdelijke tegenoffensief. Dominique domineerde tegen Freddy ; een open g-lijn met de zware stukken erop, pionwinst en tot slot een eindspel loper en gedekte vrijpion op g6 tegen een machteloos paard.

Titelkandidaat Frederic speelde kort voor het vaderschap alvast vooruit tegen Tim.  Die zette zijn partij met wit ambitieus op maar overzag stukverlies (weliswaar voor twee pionnen) in de eerste tactische schermutselingen. Daarna was het vechten tegen de bierkaai. Frederic haalde het punt overtuigend binnen. Sam had een klein voordeeltje uit de opening tegen Cedric, maar het was niet veel (Cedric zat met een geïsoleerde damepion opgescheept) en er werd al vrij snel tot de enige remise van de avond besloten.

Langste en spannendste partij : Tom B – Yordi. Laatstgenoemde werd na de opening strategisch overspeeld maar een verborgen talent van Yordi is dat hij vrij taai verdedigt en loert op tegenkansjes. Op het moment dat Tom B zijn troepen wat overstrekt had sloeg hij toe ;

Als de aderverkalking mijn hersenen nog niet te veel heeft aangetast denk ik dat dit de stelling was bij het keerpunt van de kansen in de partij. Zwart staat verloren op de damevleugel maar hier speelde Yordi g5-g4!

Tom zat al aan zijn laatste 30 seconden en hij heeft plots grote problemen ; alleen het witte paard kan de koning assisteren in de open ruimte die de witte pionnen achter zich hebben gelaten. De witte dame geraakt niet tijdig terug. Er volgde fxg4 Dxg4 Pc3 e4 en Tom zag zich al genoodzaakt zijn paard te geven voor de zwarte e-pion. Tom verdedigde zich nog lang maar tevergeefs en Yordi won.

Om wat van de spanning te bekomen gingen we uiteraard nog eentje drinken bij Eliane. Toen we ons opmaakten om eindelijk huiswaarts te keren, als de kerkklok van Opwijk alreeds twee keer had geslagen, verraste R-J de laatste overgeblevenen nog met zijn verborgen talent als concertpianist. Dat klonk voorwaar niet slecht, R-J. Je kan ook nog iets anders dan schaakopeningen met Youtube leren, zo blijkt.